Tijdens de boswandeling is Sykes opeens verdwenen. Dat gebeurt wel vaker, omdat ze dan persé aan iets wil snuffelen dat een stuk verderop in de bosjes ligt. Meestal blijft het overigens niet bij snuffelen, dan knauwt ze op alles wat ze vindt. Alsof ze een shredder is, vermaalt ze takjes en andere hout-achtigen.
We durven het tegenover de bosbeheerders niet toe te geven, maar het is best mogelijk dat het Sykes is die de aangeplante jonge boompjes steeds op een mysterieuze wijze laat verdwijnen. Vandaag komt Sykes niet terug als wij haar roepen, er lijkt iets speciaals te vinden te zijn daar achter de struiken.
Wanneer ze dan eindelijk terug komt heeft ze een enorme tak in haar bek. Sykes is er reuze trots op en lijkt zelfs te poseren voor een foto. De tak is zo groot dat we vermoeden dat het waarschijnlijk een heel boompje is. Enigszins bezorgd gaan we kijken op de plek waar ze het gevonden heeft, maar daar ligt niets dan dood hout – afgewaaide takken.
Sykes weigert de tak neer te leggen en andere honden mogen er niet aankomen. Dit is niet het speelse gedrag dat ze normaal laat zien als ze een tak heeft. Pas wanneer we quasi boos worden, legt ze de tak neer en gaan we naar huis. Hier vergroten we de foto
Het is geen tak, het is een enorm bot.
nadiagnosems 