Ontsnapt! Per bus

Afgelopen jaar was ik gevangen in mijn eigen huis. Autorijden kan ik niet meer en in mijn rolstoel kon ik tot aan de straat komen. Daar werd ik af en toe opgehaald door een rolstoelbusje, altijd om me naar het ziekenhuis te vervoeren.

Maar nu de nieuwe rolstoel eindelijk klaar is, komt hier misschien een einde aan. Met mijn elektrische wielen kan ik aan het einde van de straat de heuvel op, waardoor ik bij de bushalte kan komen. Nadat de OV-chipkaart in de brievenbus is gevallen, kan ik met een vriendin mijn eerste ontsnappingspoging wagen.

De bus stopt, spannend. Van onder de achterdeur schuift een plaat naar buiten en ik rol zomaar naar binnen. De chauffeur blijft zitten en doet niets. Na een paar minuten roept hij dat ik niet ingecheckt heb. Ik roep terug dat ik nu de kaart ga activeren op het station. Hij blijft op zijn dikke kont zitten en roept terug dat ik wel moet betalen, dat ik een enkeltje moet kopen.

Maar hij ziet toch dat ik helemaal niet bij hem kan komen, het gangpad is veel te smal! Mijn vriendin loopt naar voren en betaalt het kaartje. Eindelijk trekt de buschauffeur op. Zo hard dat ik achterover kiep. Gelukkig heb ik terugkiepwieltjes, maar geschrokken ben ik wel, mijn vriendin en andere passagiers ook zo te horen.

Na een dolle rit (help, ik heb geen zijwieltjes!), komen we aan op het station waar we de kaart activeren en overstappen op een andere bus. Hierin zit wel een sympathieke chauffeur. Inmiddels heb ik geleerd dat ik met de rug naar de chauffeur moet gaan zitten. Maar als hij dan hard remt, schieten mijn duwhandvatten bij de passagiers in hun nek. Gelukkig reed alleen die eerste chauffeur zo lomp.

Op het terrasje snuif ik mijn vrijheid naar binnen en vieren we de ontsnapping. 

Advertenties

Nawoord rolstoelsoap. Rug recht houden

Nadat eindelijk, eindelijk, alle onderdelen van mijn nieuwe rolstoel waren geleverd, moest alles nog ingesteld worden. De hoogte van de voet- en armsteunen, de hoek van de rug en misschien zelfs de hellingshoek van de zitting? Ik had geen idee, maar zoals hij geleverd was, zat het in elk geval niet goed.

Enerzijds zijn op mijn nieuwe rolstoel erg ‘passieve’  aanpassingen toegevoegd, zoals een  stevige rugleuning, die me rechtop moet houden, een anti decubitus zitkussen, armleuningen en -het belangrijkste- de elektrische wielen. Anderzijds vereist de nieuwe rolstoel een actieve zit, met mijn hakken onder mijn billen.  Het lukte me maar niet om goed te zitten in de nieuwe rolstoel.

En daarom (niemand vertellen!) is gisteren de oorspronkelijke rugleuning terug geplaatst. Het is niet zo’n harde, maar toch vrij stevig en veel comfortabeler. Het was superveel werk en dat mag alleen “uw dealer” doen. Maar ik had even heel erg genoeg van deze dealer en gelukkig kan mijn vriend dit zelf ook.

Vandaag belde een mevrouw van de WMO, in opdracht van de wethouder had zij een en ander nagevraagd bij de leverancier. De levering had inderdaad erg lang op zich laten wachten. Als ik ooit nog eens dergelijke rolstoel gerelateerde problemen had, dan kon ik rechtstreeks contact met haar opnemen. Ze mailde me haar contactgegevens.

En zo kwam alles uiteindelijk toch nog aan het rollen.

Rolstoelsoapslot

De wonderen zijn de wereld niet uit!

Vier maanden na het eerste onderdeel, is vandaag het allerlaatste onderdeel van mijn nieuwe rolstoel geleverd.

Een vriend bood spontaan aan om als testcoureur te fungeren. Naar grote tevredenheid. Zowel voor wat betreft zijn kwaliteiten als testcoureur als de werking van mijn nieuwe rolstoel.

Daarna ben ik er zelf in gaan zitten. Ook met mijn (niet zo fijne) motoriek en energie lukt het me om de elektrische wielen aan te sporen vooruit te gaan. Berg op gaat het verbazingwekkend gemakkelijk en licht en zelfs berg op door het gras gaat de rolstoel als een speer.

Eindelijk, ik kan weer op stap!

Rolstoelsoap, bijna op z’n eind

Nadat ik de wethouder had gemaild, heb ik de rolstoelleverancier toch maar weer eens gebeld. Tot mijn verbazing bleken de benodigde onderdelen al een poosje op de schap te liggen “ foutje in de communicatie”. Hun monteur zou vanochtend langskomen om ze op mijn rolstoel te monteren.

Zoals afgesproken kwam de hij langs. Na een half uur heb ik een thuiszorgmedewerker gevraagd te kijken waar de monteur (met mijn rolstoel) gebleven was. Ik verwachtte dat hij bij zijn busje de rolstoel in elkaar aan het zetten zou zijn.

De monteur was in geen velden of wegen te bekennen. Zijn busje trouwens ook niet.

Een uur later belde de monteur. Het verlengstukje van de as, het meest essentiële onderdeel, zat er niet bij. Hij zou het vandaag nog bestellen, dan zou het morgen in de werkplaats zijn (huh? kan dat zo snel?), waar hij alles in elkaar zou zetten.

Morgenochtend ga ik dus weer in mijn oude, vertrouwde rolstoel op pad.

Vandaag al een werkende, nieuwe, superfijne rolstoel met elektro wielen. Het leek te mooi om waar te zijn en dat was het dus ook.

Aan de wethouder (rolstoelsoap)

Geachte wethouder, vanwege MS ben ik rolstoel gebonden. Ik zie me genoodzaakt me rechtstreeks tot u te wenden, omdat ik negen maanden na mijn rolstoelaanvraag nog steeds geen bruikbare rolstoel heb. Mijn huidige rolstoel kraakt in haar voegen, is aan het eind van haar latijn.

Deze lange wachttijd is vooral te wijten aan de rolstoelleverancier, die tevens optreedt als deskundig adviseur. Er werd een sportrolstoel met elektrische wielen geadviseerd. Deze zijn in oktober aangevraagd bij de gemeente en in december toegekend. Tot zover ging het goed.

Vanaf dat moment liet de rolstoelleverancier het afweten. Na de ‘passing’  (aanmeten rolstoel, die pas in februari plaatsvond), werd de rolstoel weliswaar in maart snel geleverd, maar essentiële onderdelen van de rolstoel bleken niet aangevraagd, waardoor de rolstoel bij lichte aanraking al achterover kiept en ik er door gebrek aan armleuningen niet rechtop in kan zitten. Op mijn protest dat de rolstoel zo niet bruikbaar is, kreeg ik te horen dat voor de nodige onderdelen opnieuw een aanvraag bij de gemeente ingediend moest worden. Dat is gedaan en dit is toegekend. De onderdelen zouden de eerste week van juli geleverd worden, maar ik heb nog geen bericht ontvangen.

Al sinds maart betaalt de gemeente verzekering voor deze rolstoel (i.v.m. de elektrische wielen), die nog geen meter gereden heeft. De wielen zijn nog niet afgesteld en vanwege de prijs van deze rolstoel tot nu toe, gaat de gemeente akkoord met de hoge offerte voor de missende onderdelen, die er al meteen op hadden moeten zitten!

Enkele maanden geleden (23 april) heb ik in mijn wanhoop een mail gestuurd naar de WMO-consulent van de gemeente, over de gang van zaken. Mij werd verzocht me niet meer rechtstreeks tot deze ambtenaar te richten.

Ik vrees dat ik deze zomer niet zelfstandig in het park kan komen, noch bij een bushalte of in een winkel, omdat de rolstoel met fantastische wielen niet bruikbaar is.

Kunt u helpen de rolstoelleverancier tot actie aan te sporen?

Met vriendelijke groet,

Lisette